Workin’ nine to five
2016 – Van het klassieke, corporate kantoorleven had ik tot dit jaar weinig kaas gegeten. Ik bewoog me vooral in stichtingen-, koffie- en zorgland. Vijf jaar werkte ik bij de stichting achter de VoorleesExpress, die kantoor hield in antikraakwoningen. Als freelancer had ik later nog een jaar een opdracht bij het Helen Dowling Instituut. Een zorginstelling. Dat was mijn kantoorervaring. Tot voor kort dus.
Ownership nemen en prio’s de pijplijn inschieten
Vorig jaar werd ik gevonden door Brunel. Ze zochten iemand voor een marketingklus van een half jaar. Een zwangerschapsvervanging bij Business Lease. Ik kreeg de opdracht en had ‘plots’ een klus op een corporate financiëledienstverleningkantoor. Voor ik het wist vlogen automotive jargon en kantoortaal me om de oren… Prio’s, bila’s, pijplijn, calculaties, business pack, inschieten, lessor, fyi, ownership, uitrollen, implementeren, tweaken (die gebruikte ik vrij snel ook zelf graag), pro-actief, escaleren en heel veel plasjes die gedaan moesten worden.
Na de zwangerschapsvervanging werd ik gevraagd om de marcom op te starten voor een nieuwe tak van het bedrijf; Privatelease.com. En zo kon het gebeuren dat de klus uitmondde in een jaarlange kantoorbaan. Correctie: klus op een kantoor. (Kalm maar, wet DBA. Niks aan de hand.) Een compleet andere way of life…
Klushoppende freelancer vs Kantoorklusser
Nu ik na enkele weken vakantie weer aan de slag ben als klushoppende freelancer ervaar ik het grote verschil. Op kantoor moet je presteren als je aanwezig bent en het is van tevoren bepaald wanneer dat is, een x aantal uur per week. Als freelancer presteer ik als ik ga zitten voor een klus. 40 uur productief zijn haal ik zelden, maar ik verzet net zoveel – zo niet meer – werk. Dat betekent dat ik tijd overhoud in de week. Voor sporten, verdieping of een goed boek (ok, misschien leg ik dat soms heel even opzij voor Netflix). Ik kan mijn energie zo veel beter inzetten. Off day? Dan doe ik minder of misschien wel niks. On day? Dan zit ik zonder moeite een volle dag non-stop te redigeren of tikken… Ook buiten kantoortijden.
What a way to make living. Nou, Dolly. Inderdaad.
Als ik op kantoor rond 16.30 uur opeens de geest kreeg, zat ik ook rustig tot 20.00 uur te werken. In feite kwam dat dus regelmatig neer op workin’ eight to eight. What a way to make living. Nou, Dolly. Inderdaad. Voor een overzichtelijke periode was het superleuk, maar office life jaar in, jaar uit? Zoals Dolly zou zeggen: We both know, I’m not what you need.
Maar, het moet gezegd: het was ook erg fijn om weer eens dag in dag uit met dezelfde mensen te maken te hebben en me met een team vast te bijten in diverse projecten. En, het is makkelijker opstaan op maandagochtend als je weet dat er leuke collega’s met (kantoor)koffie op je wachten om het weekend door te spreken…
Bedankt, Brunel en Business Lease. Had het niet willen missen!